γράφει η Ολγα Κεφαλογιάννη
aixmi.gr
Εδώ και τρείς μήνες, περίπου, οι αραβικές χώρες της βόρειας Αφρικής βρίσκονται στη δίνη βίαιων αντικαθεστωτικών εξεγέρσεων. Εκτός της τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας τους, οι
εξεγέρσεις αυτές επηρεάζουν την τουριστική γεωγραφία στην περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου. Παράλληλα, επιβεβαιώνουν τη διπλή υπόσταση του τουριστικού τομέα: είναι ευάλωτος στις μεταβολές του διεθνούς περιβάλλοντος, ωστόσο έχει τέτοια δυναμική, ώστε και σε συνθήκες κρίσης να διατηρεί κυρίαρχο ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη.
Οι μεταβολές στο διεθνές περιβάλλον δημιουργούν νέα δυναμική στον τουριστικό τομέα διεθνώς. Από τους 14 εκατομμύρια τουρίστες που δεχόταν η Αίγυπτος ετησίως, ένα μεγάλο μέρος θα κατευθυνθεί φέτος σε άλλους μεσογειακούς προορισμούς, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Έμμεσα επηρεάζονται και άλλες γειτονικές χώρες, που δεν αντιμετωπίζουν κρίση στο εσωτερικό τους. Για παράδειγμα, το Ισραήλ ξεκινά τεράστια επικοινωνιακή καμπάνια κόστους 9 περίπου εκατομμυρίων ευρώ για να πείσει την αγορά, ότι παρά τις ταραχές στο εγγύς περιβάλλον του, παραμένει ασφαλής τουριστικός προορισμός. Το ίδιο κάνει και η Αίγυπτος, που μόλις τώρα, αρχίζει και επανέρχεται στην ομαλότητα. «Πατάει» στην κρίση της, και δημιουργεί μια νέα ταυτότητα. Είναι η χώρα της «ειρηνικής αλλαγής» και μιας «νέας εποχής», όπως διακηρύσσει στη φετινή Διεθνή Έκθεση Τουρισμού του Βερολίνου.
Η Αίγυπτος έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τη σημασία του τουρισμού για την οικονομία της αλλά και τη δυναμική του μέσα σε συνθήκες κρίσης. Έτσι, μολονότι βιώνει μια ιστορική μεταβατική περίοδο, κρίσιμη για την πολιτική και κοινωνική της σταθερότητα, «επαναστατεί» επικοινωνιακά και στρατηγικά. Πραγματοποιεί, χωρίς καθυστερήσεις, εντυπωσιακές επικοινωνιακές δράσεις και για να ελέγξει βραχυπρόθεσμα τις απώλειες επισκεπτών, αλλά και για να μην αποκλίνει από τους μακροπρόθεσμους αναπτυξιακούς στόχους της.
Και η Ελλάδα; … Ο παράγοντας του διεθνούς περιβάλλοντος, αυτή τη στιγμή, μας ευνοεί. Μπορεί, όμως, αυτό να μας εφησυχάζει; Μπορούμε να είμαστε ήσυχοι για την πορεία του ελληνικού τουρισμού μετά και από μια τόσο δύσκολη χρονιά; Η απάντηση είναι όχι, για δύο κυρίως λόγους.
Πρώτον: Η προσδοκώμενη αύξηση επισκεπτών δεν θα οφείλεται σε κάποιο στρατηγικό σχεδιασμό. Θα είναι καθαρά αποτέλεσμα εξωγενών παραγόντων. Η Αίγυπτος και η Τυνησία μας κάνουν «δώρο», για φέτος, μερίδιο των τουριστών τους. Όμως, από την πλευρά της κυβέρνησης δεν έχει υπάρξει κανένας στρατηγικός σχεδιασμός για να αξιοποιηθεί το «δώρο» αυτό. Δεν λαμβάνονται πρωτοβουλίες και μέτρα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας. Γι’ αυτό, ακόμα και αν πρόσκαιρα κερδίσουμε ένα μέρος από το τουριστικό ρεύμα της βόρειας Αφρικής, θα είναι πολύ δύσκολο μακροπρόθεσμα να το διατηρήσουμε.
Δεύτερον: Η Ελλάδα θα μπορέσει να αναδειχθεί μέσα από τη σημερινή διεθνή συγκυρία μόνο εάν αποφασίσει να «χτίσει» επικοινωνιακά και στρατηγικά, «ποντάροντας» στο αίσθημα της ασφάλειας. Αν αφήσουμε να επαναλαμβάνονται «πολεμικές» συνθήκες, σαν αυτές που διαμόρφωσαν οι περσινές ταραχές του Μαΐου, οι διαρκείς καταλήψεις και οι αλλεπάλληλες επεισοδιακές απεργίες, τότε είναι βέβαιο ότι θα έχουμε καταφέρει να πετάξουμε στα σκουπίδια την ευκαιρία της σημερινής συγκυρίας.
Οι δύο αυτοί λόγοι επισημαίνουν αφενός την πλήρη ανυπαρξία συγκεκριμένης τουριστικής πολιτικής, με βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους. Αφετέρου, την πλήρη απουσία μηχανισμών για την πρόβλεψη κρίσεων και για την αντιμετώπισή τους. Και για τις δύο αυτές ελλείψεις έχουμε μιλήσει επανειλημμένα. Δυστυχώς, στην πρότασή μας να συσταθεί επιτροπή διαχείρισης κρίσεων, η απάντηση που λάβαμε ήταν ότι «μια ακόμα επιτροπή δεν πρόκειται να λύσει προβλήματα». Ο κ. υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού συγχέει το «φαίνεσθαι» με το «είναι». Την πολιτική δράση που προτείνουμε, με κάποιες επιτροπές που φαντάζεται. Η δική μας θέση παραμένει ότι σε συνθήκες κρίσης, η τύχη δε φτάνει. Εκείνο που χρειάζεται είναι να μπορούμε να μετατρέπουμε τα μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα. Από τα πλήγματα που δέχθηκε ο ελληνικός τουρισμός πέρυσι, φάνηκε ότι για την ώρα δεν μπορούμε.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, η σημερινή διεθνής συγκυρία να ενεργοποιήσει την κυβέρνηση να ασχοληθεί πιο ενεργά με τον τουρισμό. Και το παράδειγμα της Αιγύπτου, να τη διδάξει τη σημασία της επικοινωνίας και της στρατηγικής στη διαχείριση κρίσεων και στην θετική αξιοποίησή τους.
* Η Όλγα Κεφαλογιάννη είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και τομεάρχης Τουρισμού.
Εδώ και τρείς μήνες, περίπου, οι αραβικές χώρες της βόρειας Αφρικής βρίσκονται στη δίνη βίαιων αντικαθεστωτικών εξεγέρσεων. Εκτός της τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας τους, οι
εξεγέρσεις αυτές επηρεάζουν την τουριστική γεωγραφία στην περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου. Παράλληλα, επιβεβαιώνουν τη διπλή υπόσταση του τουριστικού τομέα: είναι ευάλωτος στις μεταβολές του διεθνούς περιβάλλοντος, ωστόσο έχει τέτοια δυναμική, ώστε και σε συνθήκες κρίσης να διατηρεί κυρίαρχο ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη.
Οι μεταβολές στο διεθνές περιβάλλον δημιουργούν νέα δυναμική στον τουριστικό τομέα διεθνώς. Από τους 14 εκατομμύρια τουρίστες που δεχόταν η Αίγυπτος ετησίως, ένα μεγάλο μέρος θα κατευθυνθεί φέτος σε άλλους μεσογειακούς προορισμούς, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Έμμεσα επηρεάζονται και άλλες γειτονικές χώρες, που δεν αντιμετωπίζουν κρίση στο εσωτερικό τους. Για παράδειγμα, το Ισραήλ ξεκινά τεράστια επικοινωνιακή καμπάνια κόστους 9 περίπου εκατομμυρίων ευρώ για να πείσει την αγορά, ότι παρά τις ταραχές στο εγγύς περιβάλλον του, παραμένει ασφαλής τουριστικός προορισμός. Το ίδιο κάνει και η Αίγυπτος, που μόλις τώρα, αρχίζει και επανέρχεται στην ομαλότητα. «Πατάει» στην κρίση της, και δημιουργεί μια νέα ταυτότητα. Είναι η χώρα της «ειρηνικής αλλαγής» και μιας «νέας εποχής», όπως διακηρύσσει στη φετινή Διεθνή Έκθεση Τουρισμού του Βερολίνου.
Η Αίγυπτος έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τη σημασία του τουρισμού για την οικονομία της αλλά και τη δυναμική του μέσα σε συνθήκες κρίσης. Έτσι, μολονότι βιώνει μια ιστορική μεταβατική περίοδο, κρίσιμη για την πολιτική και κοινωνική της σταθερότητα, «επαναστατεί» επικοινωνιακά και στρατηγικά. Πραγματοποιεί, χωρίς καθυστερήσεις, εντυπωσιακές επικοινωνιακές δράσεις και για να ελέγξει βραχυπρόθεσμα τις απώλειες επισκεπτών, αλλά και για να μην αποκλίνει από τους μακροπρόθεσμους αναπτυξιακούς στόχους της.
Και η Ελλάδα; … Ο παράγοντας του διεθνούς περιβάλλοντος, αυτή τη στιγμή, μας ευνοεί. Μπορεί, όμως, αυτό να μας εφησυχάζει; Μπορούμε να είμαστε ήσυχοι για την πορεία του ελληνικού τουρισμού μετά και από μια τόσο δύσκολη χρονιά; Η απάντηση είναι όχι, για δύο κυρίως λόγους.
Πρώτον: Η προσδοκώμενη αύξηση επισκεπτών δεν θα οφείλεται σε κάποιο στρατηγικό σχεδιασμό. Θα είναι καθαρά αποτέλεσμα εξωγενών παραγόντων. Η Αίγυπτος και η Τυνησία μας κάνουν «δώρο», για φέτος, μερίδιο των τουριστών τους. Όμως, από την πλευρά της κυβέρνησης δεν έχει υπάρξει κανένας στρατηγικός σχεδιασμός για να αξιοποιηθεί το «δώρο» αυτό. Δεν λαμβάνονται πρωτοβουλίες και μέτρα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας. Γι’ αυτό, ακόμα και αν πρόσκαιρα κερδίσουμε ένα μέρος από το τουριστικό ρεύμα της βόρειας Αφρικής, θα είναι πολύ δύσκολο μακροπρόθεσμα να το διατηρήσουμε.
Δεύτερον: Η Ελλάδα θα μπορέσει να αναδειχθεί μέσα από τη σημερινή διεθνή συγκυρία μόνο εάν αποφασίσει να «χτίσει» επικοινωνιακά και στρατηγικά, «ποντάροντας» στο αίσθημα της ασφάλειας. Αν αφήσουμε να επαναλαμβάνονται «πολεμικές» συνθήκες, σαν αυτές που διαμόρφωσαν οι περσινές ταραχές του Μαΐου, οι διαρκείς καταλήψεις και οι αλλεπάλληλες επεισοδιακές απεργίες, τότε είναι βέβαιο ότι θα έχουμε καταφέρει να πετάξουμε στα σκουπίδια την ευκαιρία της σημερινής συγκυρίας.
Οι δύο αυτοί λόγοι επισημαίνουν αφενός την πλήρη ανυπαρξία συγκεκριμένης τουριστικής πολιτικής, με βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους. Αφετέρου, την πλήρη απουσία μηχανισμών για την πρόβλεψη κρίσεων και για την αντιμετώπισή τους. Και για τις δύο αυτές ελλείψεις έχουμε μιλήσει επανειλημμένα. Δυστυχώς, στην πρότασή μας να συσταθεί επιτροπή διαχείρισης κρίσεων, η απάντηση που λάβαμε ήταν ότι «μια ακόμα επιτροπή δεν πρόκειται να λύσει προβλήματα». Ο κ. υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού συγχέει το «φαίνεσθαι» με το «είναι». Την πολιτική δράση που προτείνουμε, με κάποιες επιτροπές που φαντάζεται. Η δική μας θέση παραμένει ότι σε συνθήκες κρίσης, η τύχη δε φτάνει. Εκείνο που χρειάζεται είναι να μπορούμε να μετατρέπουμε τα μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα. Από τα πλήγματα που δέχθηκε ο ελληνικός τουρισμός πέρυσι, φάνηκε ότι για την ώρα δεν μπορούμε.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, η σημερινή διεθνής συγκυρία να ενεργοποιήσει την κυβέρνηση να ασχοληθεί πιο ενεργά με τον τουρισμό. Και το παράδειγμα της Αιγύπτου, να τη διδάξει τη σημασία της επικοινωνίας και της στρατηγικής στη διαχείριση κρίσεων και στην θετική αξιοποίησή τους.
* Η Όλγα Κεφαλογιάννη είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και τομεάρχης Τουρισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου