Ιαπωνία και απληστία

Της Χριστίνας Μάνη
protagon.gr
Η Ιαπωνία ήταν η μία χώρα στον κόσμο που είχε σοβαρότερους λόγους από κάθε άλλη να μην προχωρήσει στην παραγωγή πυρηνικής ενέργειας στο έδαφός της: αφ’ ενός τη Χιροσίμα και  το Ναγκασάκι, αφ’ ετέρου την υψηλή σεισμικότητά της.
Η Ιαπωνία, με την οικονομική της ευρωστία, ήταν μία χώρα που μπορούσε να προοδεύσει και χωρίς πυρηνικά εργοστάσια στο έδαφός της. Με τους ρυθμούς με τους οποίους εξήγε, είχε την πολυτέλεια να εισαγάγει ή να παραγάγει ακριβότερες μορφές ενέργειες, ισοσταθμίζοντας το επιπλέον κόστος με τη μυθική παραγωγικότητα των εργαζομένων της και την περίφημη τεχνολογία της.
Η Ιαπωνία, με την τεχνολογική και επιστημονική της υπεροχή, ήταν μία χώρα που μπορούσε να επενδύσει στην τελειοποίηση των προδιαγραφών ασφαλείας στον τομέα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας. Αντ’ αυτού παρέλαβε το know-howαπό τις ΗΠΑ, μια περιοχή όχι τόσο σεισμογενή, άρα με ανάγκη χαμηλότερων securitystandards. Θα περίμενε κανείς ότι μια κοινωνία με την ιστορική εμπειρία, την υπευθυνότητα, το επίπεδο ζωής, την καρτερικότητα και την ψυχραιμία τhς Ιαπωνικής, θα συμπεριφερόταν αλλιώς.
Αλλά όχι. Πράγμα που αποδεικνύει ότι, όταν ένας λαός δεν έχει χωνέψει την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Όταν οι άνθρωποι λειτουργούν με μόνο κίνητρο την παραγωγικότητα, και με μόνο κριτήριο τους οικονομικούς δείκτες, είναι φτερό στον άνεμο. Όταν το Κράτος εκπαιδεύει τους πολίτες να είναι ψύχραιμοι στον σεισμό, αλλά το ίδιο λαμβάνει τις μεγάλες αποφάσεις χωρίς ψυχραιμία, κάνει μια τρύπα στο νερό.
Αυτή όμως είναι η μικρή εικόνα. Οι γενικότητες. Τα στερεότυπα.
Η μεγάλη εικόνα είναι πολύ πιο σαφής. Λεφτά για να αποφευχθεί το κακό, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, υπήρχαν. Κάποιοι προτίμησαν να τα εξοικονομήσουν – οι εταιρίες. Κάποιοι άλλοι έκαναν τα στραβά μάτια – το κράτος. Με τι κίνητρο; Το κέρδος. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό;  Όχι. Συμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα σε ένα σωρό τομείς: στην ανέγερση ακατάλληλων κτισμάτων στην Ελλάδα, και στις διοξίνες των τροφίμων στη Γερμανία,  στα προβληματικά αεροπλάνα που πέφτουν και στα πλοία που βουλιάζουν, στις πετρελαιοπηγές και στα εργοστάσια που μολύνουν τα πάντα.
 Τί είναι αυτό; Αυτό είναι απληστία. Φάγανε, φάγανε, φάγανε…Στο τέλος τούς έσκασε ο πυρηνικός αντιδραστήρας.